Ciężko wypracowana lekcja: Bezpośrednia sprzedaż dla przedsiębiorstw nie działa w infrastrukturze web3. Jeśli jesteś protokołem infrastruktury Web3, twoimi użytkownikami są aplikacje. Integrują się bezpośrednio i płacą protokołowi nominalną opłatę w tokenach (jak Graph, Arweave, Filecoin, Chainlinks itp.). Całym celem Web3 było wyeliminowanie pośredników i osób szukających zysku, więc nie ma miejsca na tradycyjny podręcznik „sprzedaż dla przedsiębiorstw + zarządzanie kontem”. Dlatego firmy SaaS Web2 cieszą się stabilnymi przychodami. Gdybyśmy płacili Dropboxowi lub Vercelowi ściśle na podstawie użycia, koszty byłyby znacznie niższe. To, za co naprawdę płacisz, to ich inflacja marży; koszty operacyjne potrzebne do utrzymania ich modelu sprzedaży dla przedsiębiorstw. W Web3 jedynymi strategiami sprzedaży dla przedsiębiorstw, które mają szansę, są te od protokołów lub firm, które budują własny produkt klienta/UI w stylu Web2 na szczycie infrastruktury. Muszą owinąć protokół w produktowe doświadczenie — ponieważ w przeciwnym razie nie ma marży w sprzedaży. I nie ma wystarczającej liczby użytkowników (wystarczająco dużego rynku), aby polegać tylko na przychodach z protokołu. Z perspektywy protokołu infrastruktury web3, kluczowe jest generowanie [przychodzącego] marketingu treści, upewnienie się o PMF i jak najwięcej obniżenie kosztów operacyjnych.